Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

injuriar

Participio

injuriado

Gerundio

injuriando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

injurio
injurias / injuriás
injuria
injuriamos
injuriáis / injurian
injurian

Futuro simple o Futuro

injuriaré
injuriarás
injuriará
injuriaremos
injuriaréis / injuriarán
injuriarán

Presente

injurie
injuries
injurie
injuriemos
injuriéis / injurien
injurien

Pretérito imperfecto o Copretérito

injuriaba
injuriabas
injuriaba
injuriábamos
injuriabais / injuriaban
injuriaban

Condicional simple o Pospretérito

injuriaría
injuriarías
injuriaría
injuriaríamos
injuriaríais / injuriarían
injuriarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

injuriara o injuriase
injuriaras o injuriases
injuriara o injuriase
injuriáramos o injuriásemos
injuriarais o injuriaseis / injuriaran o injuriasen
injuriaran o injuriasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

injurié
injuriaste
injurió
injuriamos
injuriasteis / injuriaron
injuriaron

Futuro simple o Futuro

injuriare
injuriares
injuriare
injuriáremos
injuriareis / injuriaren
injuriaren

IMPERATIVO
injuria (tú) / injuriá (vos)
injuriad (vosotros) / injurien (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE