Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aconchar

Participio

aconchado

Gerundio

aconchando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aconcho
aconchas / aconchás
aconcha
aconchamos
aconcháis / aconchan
aconchan

Futuro simple o Futuro

aconcharé
aconcharás
aconchará
aconcharemos
aconcharéis / aconcharán
aconcharán

Presente

aconche
aconches
aconche
aconchemos
aconchéis / aconchen
aconchen

Pretérito imperfecto o Copretérito

aconchaba
aconchabas
aconchaba
aconchábamos
aconchabais / aconchaban
aconchaban

Condicional simple o Pospretérito

aconcharía
aconcharías
aconcharía
aconcharíamos
aconcharíais / aconcharían
aconcharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aconchara o aconchase
aconcharas o aconchases
aconchara o aconchase
aconcháramos o aconchásemos
aconcharais o aconchaseis / aconcharan o aconchasen
aconcharan o aconchasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aconché
aconchaste
aconchó
aconchamos
aconchasteis / aconcharon
aconcharon

Futuro simple o Futuro

aconchare
aconchares
aconchare
aconcháremos
aconchareis / aconcharen
aconcharen

IMPERATIVO
aconcha (tú) / aconchá (vos)
aconchad (vosotros) / aconchen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE