Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acorrucarse

Participio

acorrucado

Gerundio

acorrucándome, acorrucándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me acorruco
te acorrucas / te acorrucás
se acorruca
nos acorrucamos
os acorrucáis / se acorrucan
se acorrucan

Futuro simple o Futuro

me acorrucaré
te acorrucarás
se acorrucará
nos acorrucaremos
os acorrucaréis / se acorrucarán
se acorrucarán

Presente

me acorruque
te acorruques
se acorruque
nos acorruquemos
os acorruquéis / se acorruquen
se acorruquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

me acorrucaba
te acorrucabas
se acorrucaba
nos acorrucábamos
os acorrucabais / se acorrucaban
se acorrucaban

Condicional simple o Pospretérito

me acorrucaría
te acorrucarías
se acorrucaría
nos acorrucaríamos
os acorrucaríais / se acorrucarían
se acorrucarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me acorrucara o me acorrucase
te acorrucaras o te acorrucases
se acorrucara o se acorrucase
nos acorrucáramos o nos acorrucásemos
os acorrucarais u os acorrucaseis / se acorrucaran o se acorrucasen
se acorrucaran o se acorrucasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me acorruqué
te acorrucaste
se acorrucó
nos acorrucamos
os acorrucasteis / se acorrucaron
se acorrucaron

Futuro simple o Futuro

me acorrucare
te acorrucares
se acorrucare
nos acorrucáremos
os acorrucareis / se acorrucaren
se acorrucaren

IMPERATIVO
acorrúcate (tú) / acorrucate (vos)
acorrucaos (vosotros) / acorrúquense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE