Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

afirmar

Participio

afirmado

Gerundio

afirmando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

afirmo
afirmas / afirmás
afirma
afirmamos
afirmáis / afirman
afirman

Futuro simple o Futuro

afirmaré
afirmarás
afirmará
afirmaremos
afirmaréis / afirmarán
afirmarán

Presente

afirme
afirmes
afirme
afirmemos
afirméis / afirmen
afirmen

Pretérito imperfecto o Copretérito

afirmaba
afirmabas
afirmaba
afirmábamos
afirmabais / afirmaban
afirmaban

Condicional simple o Pospretérito

afirmaría
afirmarías
afirmaría
afirmaríamos
afirmaríais / afirmarían
afirmarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

afirmara o afirmase
afirmaras o afirmases
afirmara o afirmase
afirmáramos o afirmásemos
afirmarais o afirmaseis / afirmaran o afirmasen
afirmaran o afirmasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

afirmé
afirmaste
afirmó
afirmamos
afirmasteis / afirmaron
afirmaron

Futuro simple o Futuro

afirmare
afirmares
afirmare
afirmáremos
afirmareis / afirmaren
afirmaren

IMPERATIVO
afirma (tú) / afirmá (vos)
afirmad (vosotros) / afirmen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE