Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

afirolar

Participio

afirolado

Gerundio

afirolando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

afirolo
afirolas / afirolás
afirola
afirolamos
afiroláis / afirolan
afirolan

Futuro simple o Futuro

afirolaré
afirolarás
afirolará
afirolaremos
afirolaréis / afirolarán
afirolarán

Presente

afirole
afiroles
afirole
afirolemos
afiroléis / afirolen
afirolen

Pretérito imperfecto o Copretérito

afirolaba
afirolabas
afirolaba
afirolábamos
afirolabais / afirolaban
afirolaban

Condicional simple o Pospretérito

afirolaría
afirolarías
afirolaría
afirolaríamos
afirolaríais / afirolarían
afirolarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

afirolara o afirolase
afirolaras o afirolases
afirolara o afirolase
afiroláramos o afirolásemos
afirolarais o afirolaseis / afirolaran o afirolasen
afirolaran o afirolasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

afirolé
afirolaste
afiroló
afirolamos
afirolasteis / afirolaron
afirolaron

Futuro simple o Futuro

afirolare
afirolares
afirolare
afiroláremos
afirolareis / afirolaren
afirolaren

IMPERATIVO
afirola (tú) / afirolá (vos)
afirolad (vosotros) / afirolen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE