Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aovar

Participio

aovado

Gerundio

aovando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aovo
aovas / aovás
aova
aovamos
aováis / aovan
aovan

Futuro simple o Futuro

aovaré
aovarás
aovará
aovaremos
aovaréis / aovarán
aovarán

Presente

aove
aoves
aove
aovemos
aovéis / aoven
aoven

Pretérito imperfecto o Copretérito

aovaba
aovabas
aovaba
aovábamos
aovabais / aovaban
aovaban

Condicional simple o Pospretérito

aovaría
aovarías
aovaría
aovaríamos
aovaríais / aovarían
aovarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aovara o aovase
aovaras o aovases
aovara o aovase
aováramos o aovásemos
aovarais o aovaseis / aovaran o aovasen
aovaran o aovasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aové
aovaste
aovó
aovamos
aovasteis / aovaron
aovaron

Futuro simple o Futuro

aovare
aovares
aovare
aováremos
aovareis / aovaren
aovaren

IMPERATIVO
aova (tú) / aová (vos)
aovad (vosotros) / aoven (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE