Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

apiporrarse

Participio

apiporrado

Gerundio

apiporrándome, apiporrándote, etc.

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

me apiporro
te apiporras / te apiporrás
se apiporra
nos apiporramos
os apiporráis / se apiporran
se apiporran

Futuro simple o Futuro

me apiporraré
te apiporrarás
se apiporrará
nos apiporraremos
os apiporraréis / se apiporrarán
se apiporrarán

Presente

me apiporre
te apiporres
se apiporre
nos apiporremos
os apiporréis / se apiporren
se apiporren

Pretérito imperfecto o Copretérito

me apiporraba
te apiporrabas
se apiporraba
nos apiporrábamos
os apiporrabais / se apiporraban
se apiporraban

Condicional simple o Pospretérito

me apiporraría
te apiporrarías
se apiporraría
nos apiporraríamos
os apiporraríais / se apiporrarían
se apiporrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

me apiporrara o me apiporrase
te apiporraras o te apiporrases
se apiporrara o se apiporrase
nos apiporráramos o nos apiporrásemos
os apiporrarais u os apiporraseis / se apiporraran o se apiporrasen
se apiporraran o se apiporrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

me apiporré
te apiporraste
se apiporró
nos apiporramos
os apiporrasteis / se apiporraron
se apiporraron

Futuro simple o Futuro

me apiporrare
te apiporrares
se apiporrare
nos apiporráremos
os apiporrareis / se apiporraren
se apiporraren

IMPERATIVO
apipórrate (tú) / apiporrate (vos)
apiporraos (vosotros) / apipórrense (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE