Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aprovisionar

Participio

aprovisionado

Gerundio

aprovisionando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

aprovisiono
aprovisionas / aprovisionás
aprovisiona
aprovisionamos
aprovisionáis / aprovisionan
aprovisionan

Futuro simple o Futuro

aprovisionaré
aprovisionarás
aprovisionará
aprovisionaremos
aprovisionaréis / aprovisionarán
aprovisionarán

Presente

aprovisione
aprovisiones
aprovisione
aprovisionemos
aprovisionéis / aprovisionen
aprovisionen

Pretérito imperfecto o Copretérito

aprovisionaba
aprovisionabas
aprovisionaba
aprovisionábamos
aprovisionabais / aprovisionaban
aprovisionaban

Condicional simple o Pospretérito

aprovisionaría
aprovisionarías
aprovisionaría
aprovisionaríamos
aprovisionaríais / aprovisionarían
aprovisionarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aprovisionara o aprovisionase
aprovisionaras o aprovisionases
aprovisionara o aprovisionase
aprovisionáramos o aprovisionásemos
aprovisionarais o aprovisionaseis / aprovisionaran o aprovisionasen
aprovisionaran o aprovisionasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aprovisioné
aprovisionaste
aprovisionó
aprovisionamos
aprovisionasteis / aprovisionaron
aprovisionaron

Futuro simple o Futuro

aprovisionare
aprovisionares
aprovisionare
aprovisionáremos
aprovisionareis / aprovisionaren
aprovisionaren

IMPERATIVO
aprovisiona (tú) / aprovisioná (vos)
aprovisionad (vosotros) / aprovisionen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE