Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

batallar

Participio

batallado

Gerundio

batallando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

batallo
batallas / batallás
batalla
batallamos
batalláis / batallan
batallan

Futuro simple o Futuro

batallaré
batallarás
batallará
batallaremos
batallaréis / batallarán
batallarán

Presente

batalle
batalles
batalle
batallemos
batalléis / batallen
batallen

Pretérito imperfecto o Copretérito

batallaba
batallabas
batallaba
batallábamos
batallabais / batallaban
batallaban

Condicional simple o Pospretérito

batallaría
batallarías
batallaría
batallaríamos
batallaríais / batallarían
batallarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

batallara o batallase
batallaras o batallases
batallara o batallase
batalláramos o batallásemos
batallarais o batallaseis / batallaran o batallasen
batallaran o batallasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

batallé
batallaste
batalló
batallamos
batallasteis / batallaron
batallaron

Futuro simple o Futuro

batallare
batallares
batallare
batalláremos
batallareis / batallaren
batallaren

IMPERATIVO
batalla (tú) / batallá (vos)
batallad (vosotros) / batallen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE