Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cotorrear

Participio

cotorreado

Gerundio

cotorreando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cotorreo
cotorreas / cotorreás
cotorrea
cotorreamos
cotorreáis / cotorrean
cotorrean

Futuro simple o Futuro

cotorrearé
cotorrearás
cotorreará
cotorrearemos
cotorrearéis / cotorrearán
cotorrearán

Presente

cotorree
cotorrees
cotorree
cotorreemos
cotorreéis / cotorreen
cotorreen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cotorreaba
cotorreabas
cotorreaba
cotorreábamos
cotorreabais / cotorreaban
cotorreaban

Condicional simple o Pospretérito

cotorrearía
cotorrearías
cotorrearía
cotorrearíamos
cotorrearíais / cotorrearían
cotorrearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cotorreara o cotorrease
cotorrearas o cotorreases
cotorreara o cotorrease
cotorreáramos o cotorreásemos
cotorrearais o cotorreaseis / cotorrearan o cotorreasen
cotorrearan o cotorreasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cotorreé
cotorreaste
cotorreó
cotorreamos
cotorreasteis / cotorrearon
cotorrearon

Futuro simple o Futuro

cotorreare
cotorreares
cotorreare
cotorreáremos
cotorreareis / cotorrearen
cotorrearen

IMPERATIVO
cotorrea (tú) / cotorreá (vos)
cotorread (vosotros) / cotorreen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE