Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

desenfardar

Participio

desenfardado

Gerundio

desenfardando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

desenfardo
desenfardas / desenfardás
desenfarda
desenfardamos
desenfardáis / desenfardan
desenfardan

Futuro simple o Futuro

desenfardaré
desenfardarás
desenfardará
desenfardaremos
desenfardaréis / desenfardarán
desenfardarán

Presente

desenfarde
desenfardes
desenfarde
desenfardemos
desenfardéis / desenfarden
desenfarden

Pretérito imperfecto o Copretérito

desenfardaba
desenfardabas
desenfardaba
desenfardábamos
desenfardabais / desenfardaban
desenfardaban

Condicional simple o Pospretérito

desenfardaría
desenfardarías
desenfardaría
desenfardaríamos
desenfardaríais / desenfardarían
desenfardarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

desenfardara o desenfardase
desenfardaras o desenfardases
desenfardara o desenfardase
desenfardáramos o desenfardásemos
desenfardarais o desenfardaseis / desenfardaran o desenfardasen
desenfardaran o desenfardasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

desenfardé
desenfardaste
desenfardó
desenfardamos
desenfardasteis / desenfardaron
desenfardaron

Futuro simple o Futuro

desenfardare
desenfardares
desenfardare
desenfardáremos
desenfardareis / desenfardaren
desenfardaren

IMPERATIVO
desenfarda (tú) / desenfardá (vos)
desenfardad (vosotros) / desenfarden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE