Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enderezar

Participio

enderezado

Gerundio

enderezando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enderezo
enderezas / enderezás
endereza
enderezamos
enderezáis / enderezan
enderezan

Futuro simple o Futuro

enderezaré
enderezarás
enderezará
enderezaremos
enderezaréis / enderezarán
enderezarán

Presente

enderece
endereces
enderece
enderecemos
enderecéis / enderecen
enderecen

Pretérito imperfecto o Copretérito

enderezaba
enderezabas
enderezaba
enderezábamos
enderezabais / enderezaban
enderezaban

Condicional simple o Pospretérito

enderezaría
enderezarías
enderezaría
enderezaríamos
enderezaríais / enderezarían
enderezarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enderezara o enderezase
enderezaras o enderezases
enderezara o enderezase
enderezáramos o enderezásemos
enderezarais o enderezaseis / enderezaran o enderezasen
enderezaran o enderezasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enderecé
enderezaste
enderezó
enderezamos
enderezasteis / enderezaron
enderezaron

Futuro simple o Futuro

enderezare
enderezares
enderezare
enderezáremos
enderezareis / enderezaren
enderezaren

IMPERATIVO
endereza (tú) / enderezá (vos)
enderezad (vosotros) / enderecen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE