Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enhebrar

Participio

enhebrado

Gerundio

enhebrando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enhebro
enhebras / enhebrás
enhebra
enhebramos
enhebráis / enhebran
enhebran

Futuro simple o Futuro

enhebraré
enhebrarás
enhebrará
enhebraremos
enhebraréis / enhebrarán
enhebrarán

Presente

enhebre
enhebres
enhebre
enhebremos
enhebréis / enhebren
enhebren

Pretérito imperfecto o Copretérito

enhebraba
enhebrabas
enhebraba
enhebrábamos
enhebrabais / enhebraban
enhebraban

Condicional simple o Pospretérito

enhebraría
enhebrarías
enhebraría
enhebraríamos
enhebraríais / enhebrarían
enhebrarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enhebrara o enhebrase
enhebraras o enhebrases
enhebrara o enhebrase
enhebráramos o enhebrásemos
enhebrarais o enhebraseis / enhebraran o enhebrasen
enhebraran o enhebrasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enhebré
enhebraste
enhebró
enhebramos
enhebrasteis / enhebraron
enhebraron

Futuro simple o Futuro

enhebrare
enhebrares
enhebrare
enhebráremos
enhebrareis / enhebraren
enhebraren

IMPERATIVO
enhebra (tú) / enhebrá (vos)
enhebrad (vosotros) / enhebren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE