Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

enredar

Participio

enredado

Gerundio

enredando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

enredo
enredas / enredás
enreda
enredamos
enredáis / enredan
enredan

Futuro simple o Futuro

enredaré
enredarás
enredará
enredaremos
enredaréis / enredarán
enredarán

Presente

enrede
enredes
enrede
enredemos
enredéis / enreden
enreden

Pretérito imperfecto o Copretérito

enredaba
enredabas
enredaba
enredábamos
enredabais / enredaban
enredaban

Condicional simple o Pospretérito

enredaría
enredarías
enredaría
enredaríamos
enredaríais / enredarían
enredarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

enredara o enredase
enredaras o enredases
enredara o enredase
enredáramos o enredásemos
enredarais o enredaseis / enredaran o enredasen
enredaran o enredasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

enredé
enredaste
enredó
enredamos
enredasteis / enredaron
enredaron

Futuro simple o Futuro

enredare
enredares
enredare
enredáremos
enredareis / enredaren
enredaren

IMPERATIVO
enreda (tú) / enredá (vos)
enredad (vosotros) / enreden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE