Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

infirmar

Participio

infirmado

Gerundio

infirmando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

infirmo
infirmas / infirmás
infirma
infirmamos
infirmáis / infirman
infirman

Futuro simple o Futuro

infirmaré
infirmarás
infirmará
infirmaremos
infirmaréis / infirmarán
infirmarán

Presente

infirme
infirmes
infirme
infirmemos
infirméis / infirmen
infirmen

Pretérito imperfecto o Copretérito

infirmaba
infirmabas
infirmaba
infirmábamos
infirmabais / infirmaban
infirmaban

Condicional simple o Pospretérito

infirmaría
infirmarías
infirmaría
infirmaríamos
infirmaríais / infirmarían
infirmarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

infirmara o infirmase
infirmaras o infirmases
infirmara o infirmase
infirmáramos o infirmásemos
infirmarais o infirmaseis / infirmaran o infirmasen
infirmaran o infirmasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

infirmé
infirmaste
infirmó
infirmamos
infirmasteis / infirmaron
infirmaron

Futuro simple o Futuro

infirmare
infirmares
infirmare
infirmáremos
infirmareis / infirmaren
infirmaren

IMPERATIVO
infirma (tú) / infirmá (vos)
infirmad (vosotros) / infirmen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE