Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

interceptar

Participio

interceptado

Gerundio

interceptando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

intercepto
interceptas / interceptás
intercepta
interceptamos
interceptáis / interceptan
interceptan

Futuro simple o Futuro

interceptaré
interceptarás
interceptará
interceptaremos
interceptaréis / interceptarán
interceptarán

Presente

intercepte
interceptes
intercepte
interceptemos
interceptéis / intercepten
intercepten

Pretérito imperfecto o Copretérito

interceptaba
interceptabas
interceptaba
interceptábamos
interceptabais / interceptaban
interceptaban

Condicional simple o Pospretérito

interceptaría
interceptarías
interceptaría
interceptaríamos
interceptaríais / interceptarían
interceptarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

interceptara o interceptase
interceptaras o interceptases
interceptara o interceptase
interceptáramos o interceptásemos
interceptarais o interceptaseis / interceptaran o interceptasen
interceptaran o interceptasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

intercepté
interceptaste
interceptó
interceptamos
interceptasteis / interceptaron
interceptaron

Futuro simple o Futuro

interceptare
interceptares
interceptare
interceptáremos
interceptareis / interceptaren
interceptaren

IMPERATIVO
intercepta (tú) / interceptá (vos)
interceptad (vosotros) / intercepten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE