Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

refunfuñar

Participio

refunfuñado

Gerundio

refunfuñando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

refunfuño
refunfuñas / refunfuñás
refunfuña
refunfuñamos
refunfuñáis / refunfuñan
refunfuñan

Futuro simple o Futuro

refunfuñaré
refunfuñarás
refunfuñará
refunfuñaremos
refunfuñaréis / refunfuñarán
refunfuñarán

Presente

refunfuñe
refunfuñes
refunfuñe
refunfuñemos
refunfuñéis / refunfuñen
refunfuñen

Pretérito imperfecto o Copretérito

refunfuñaba
refunfuñabas
refunfuñaba
refunfuñábamos
refunfuñabais / refunfuñaban
refunfuñaban

Condicional simple o Pospretérito

refunfuñaría
refunfuñarías
refunfuñaría
refunfuñaríamos
refunfuñaríais / refunfuñarían
refunfuñarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

refunfuñara o refunfuñase
refunfuñaras o refunfuñases
refunfuñara o refunfuñase
refunfuñáramos o refunfuñásemos
refunfuñarais o refunfuñaseis / refunfuñaran o refunfuñasen
refunfuñaran o refunfuñasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

refunfuñé
refunfuñaste
refunfuñó
refunfuñamos
refunfuñasteis / refunfuñaron
refunfuñaron

Futuro simple o Futuro

refunfuñare
refunfuñares
refunfuñare
refunfuñáremos
refunfuñareis / refunfuñaren
refunfuñaren

IMPERATIVO
refunfuña (tú) / refunfuñá (vos)
refunfuñad (vosotros) / refunfuñen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE