Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

trucar

Participio

trucado

Gerundio

trucando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

truco
trucas / trucás
truca
trucamos
trucáis / trucan
trucan

Futuro simple o Futuro

trucaré
trucarás
trucará
trucaremos
trucaréis / trucarán
trucarán

Presente

truque
truques
truque
truquemos
truquéis / truquen
truquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

trucaba
trucabas
trucaba
trucábamos
trucabais / trucaban
trucaban

Condicional simple o Pospretérito

trucaría
trucarías
trucaría
trucaríamos
trucaríais / trucarían
trucarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

trucara o trucase
trucaras o trucases
trucara o trucase
trucáramos o trucásemos
trucarais o trucaseis / trucaran o trucasen
trucaran o trucasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

truqué
trucaste
trucó
trucamos
trucasteis / trucaron
trucaron

Futuro simple o Futuro

trucare
trucares
trucare
trucáremos
trucareis / trucaren
trucaren

IMPERATIVO
truca (tú) / trucá (vos)
trucad (vosotros) / truquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE