Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

abitar

Participio

abitado

Gerundio

abitando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

abito
abitas / abitás
abita
abitamos
abitáis / abitan
abitan

Futuro simple o Futuro

abitaré
abitarás
abitará
abitaremos
abitaréis / abitarán
abitarán

Presente

abite
abites
abite
abitemos
abitéis / abiten
abiten

Pretérito imperfecto o Copretérito

abitaba
abitabas
abitaba
abitábamos
abitabais / abitaban
abitaban

Condicional simple o Pospretérito

abitaría
abitarías
abitaría
abitaríamos
abitaríais / abitarían
abitarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

abitara o abitase
abitaras o abitases
abitara o abitase
abitáramos o abitásemos
abitarais o abitaseis / abitaran o abitasen
abitaran o abitasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

abité
abitaste
abitó
abitamos
abitasteis / abitaron
abitaron

Futuro simple o Futuro

abitare
abitares
abitare
abitáremos
abitareis / abitaren
abitaren

IMPERATIVO
abita (tú) / abitá (vos)
abitad (vosotros) / abiten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE