Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

reñir

Participio

reñido

Gerundio

riñendo

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

riño
riñes / reñís
riñe
reñimos
reñís / riñen
riñen

Futuro simple o Futuro

reñiré
reñirás
reñirá
reñiremos
reñiréis / reñirán
reñirán

Presente

riña
riñas
riña
riñamos
riñáis / riñan
riñan

Pretérito imperfecto o Copretérito

reñía
reñías
reñía
reñíamos
reñíais / reñían
reñían

Condicional simple o Pospretérito

reñiría
reñirías
reñiría
reñiríamos
reñiríais / reñirían
reñirían

Pretérito imperfecto o Pretérito

riñera o riñese
riñeras o riñeses
riñera o riñese
riñéramos o riñésemos
riñerais o riñeseis / riñeran o riñesen
riñeran o riñesen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

reñí
reñiste
riñó
reñimos
reñisteis / riñeron
riñeron

Futuro simple o Futuro

riñere
riñeres
riñere
riñéremos
riñereis / riñeren
riñeren

IMPERATIVO
riñe (tú) / reñí (vos)
reñid (vosotros) / riñan (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE