Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

orinar

Participio

orinado

Gerundio

orinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

orino
orinas / orinás
orina
orinamos
orináis / orinan
orinan

Futuro simple o Futuro

orinaré
orinarás
orinará
orinaremos
orinaréis / orinarán
orinarán

Presente

orine
orines
orine
orinemos
orinéis / orinen
orinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

orinaba
orinabas
orinaba
orinábamos
orinabais / orinaban
orinaban

Condicional simple o Pospretérito

orinaría
orinarías
orinaría
orinaríamos
orinaríais / orinarían
orinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

orinara u orinase
orinaras u orinases
orinara u orinase
orináramos u orinásemos
orinarais u orinaseis / orinaran u orinasen
orinaran u orinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

oriné
orinaste
orinó
orinamos
orinasteis / orinaron
orinaron

Futuro simple o Futuro

orinare
orinares
orinare
orináremos
orinareis / orinaren
orinaren

IMPERATIVO
orina (tú) / oriná (vos)
orinad (vosotros) / orinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE