Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

armar

Participio

armado

Gerundio

armando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

armo
armas / armás
arma
armamos
armáis / arman
arman

Futuro simple o Futuro

armaré
armarás
armará
armaremos
armaréis / armarán
armarán

Presente

arme
armes
arme
armemos
arméis / armen
armen

Pretérito imperfecto o Copretérito

armaba
armabas
armaba
armábamos
armabais / armaban
armaban

Condicional simple o Pospretérito

armaría
armarías
armaría
armaríamos
armaríais / armarían
armarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

armara o armase
armaras o armases
armara o armase
armáramos o armásemos
armarais o armaseis / armaran o armasen
armaran o armasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

armé
armaste
armó
armamos
armasteis / armaron
armaron

Futuro simple o Futuro

armare
armares
armare
armáremos
armareis / armaren
armaren

IMPERATIVO
arma (tú) / armá (vos)
armad (vosotros) / armen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE