Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

armonizar

Participio

armonizado

Gerundio

armonizando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

armonizo
armonizas / armonizás
armoniza
armonizamos
armonizáis / armonizan
armonizan

Futuro simple o Futuro

armonizaré
armonizarás
armonizará
armonizaremos
armonizaréis / armonizarán
armonizarán

Presente

armonice
armonices
armonice
armonicemos
armonicéis / armonicen
armonicen

Pretérito imperfecto o Copretérito

armonizaba
armonizabas
armonizaba
armonizábamos
armonizabais / armonizaban
armonizaban

Condicional simple o Pospretérito

armonizaría
armonizarías
armonizaría
armonizaríamos
armonizaríais / armonizarían
armonizarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

armonizara o armonizase
armonizaras o armonizases
armonizara o armonizase
armonizáramos o armonizásemos
armonizarais o armonizaseis / armonizaran o armonizasen
armonizaran o armonizasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

armonicé
armonizaste
armonizó
armonizamos
armonizasteis / armonizaron
armonizaron

Futuro simple o Futuro

armonizare
armonizares
armonizare
armonizáremos
armonizareis / armonizaren
armonizaren

IMPERATIVO
armoniza (tú) / armonizá (vos)
armonizad (vosotros) / armonicen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE