Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sentar

Participio

sentado

Gerundio

sentando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

siento
sientas / sentás
sienta
sentamos
sentáis / sientan
sientan

Futuro simple o Futuro

sentaré
sentarás
sentará
sentaremos
sentaréis / sentarán
sentarán

Presente

siente
sientes
siente
sentemos
sentéis / sienten
sienten

Pretérito imperfecto o Copretérito

sentaba
sentabas
sentaba
sentábamos
sentabais / sentaban
sentaban

Condicional simple o Pospretérito

sentaría
sentarías
sentaría
sentaríamos
sentaríais / sentarían
sentarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sentara o sentase
sentaras o sentases
sentara o sentase
sentáramos o sentásemos
sentarais o sentaseis / sentaran o sentasen
sentaran o sentasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

senté
sentaste
sentó
sentamos
sentasteis / sentaron
sentaron

Futuro simple o Futuro

sentare
sentares
sentare
sentáremos
sentareis / sentaren
sentaren

IMPERATIVO
sienta (tú) / sentá (vos)
sentad (vosotros) / sienten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE