Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sospechar

Participio

sospechado

Gerundio

sospechando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

sospecho
sospechas / sospechás
sospecha
sospechamos
sospecháis / sospechan
sospechan

Futuro simple o Futuro

sospecharé
sospecharás
sospechará
sospecharemos
sospecharéis / sospecharán
sospecharán

Presente

sospeche
sospeches
sospeche
sospechemos
sospechéis / sospechen
sospechen

Pretérito imperfecto o Copretérito

sospechaba
sospechabas
sospechaba
sospechábamos
sospechabais / sospechaban
sospechaban

Condicional simple o Pospretérito

sospecharía
sospecharías
sospecharía
sospecharíamos
sospecharíais / sospecharían
sospecharían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sospechara o sospechase
sospecharas o sospechases
sospechara o sospechase
sospecháramos o sospechásemos
sospecharais o sospechaseis / sospecharan o sospechasen
sospecharan o sospechasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sospeché
sospechaste
sospechó
sospechamos
sospechasteis / sospecharon
sospecharon

Futuro simple o Futuro

sospechare
sospechares
sospechare
sospecháremos
sospechareis / sospecharen
sospecharen

IMPERATIVO
sospecha (tú) / sospechá (vos)
sospechad (vosotros) / sospechen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE