Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acostar

Participio

acostado

Gerundio

acostando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

acuesto o acosto
acuestas o acostas / acostás
acuesta o acosta
acostamos
acostáis / acuestan o acostan
acuestan o acostan

Futuro simple o Futuro

acostaré
acostarás
acostará
acostaremos
acostaréis / acostarán
acostarán

Presente

acueste o acoste
acuestes o acostes
acueste o acoste
acostemos
acostéis / acuesten o acosten
acuesten o acosten

Pretérito imperfecto o Copretérito

acostaba
acostabas
acostaba
acostábamos
acostabais / acostaban
acostaban

Condicional simple o Pospretérito

acostaría
acostarías
acostaría
acostaríamos
acostaríais / acostarían
acostarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

acostara o acostase
acostaras o acostases
acostara o acostase
acostáramos o acostásemos
acostarais o acostaseis / acostaran o acostasen
acostaran o acostasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

acosté
acostaste
acostó
acostamos
acostasteis / acostaron
acostaron

Futuro simple o Futuro

acostare
acostares
acostare
acostáremos
acostareis / acostaren
acostaren

IMPERATIVO
acuesta o acosta (tú) / acostá (vos)
acostad (vosotros) / acuesten o acosten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE