Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

orar

Participio

orado

Gerundio

orando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

oro
oras / orás
ora
oramos
oráis / oran
oran

Futuro simple o Futuro

oraré
orarás
orará
oraremos
oraréis / orarán
orarán

Presente

ore
ores
ore
oremos
oréis / oren
oren

Pretérito imperfecto o Copretérito

oraba
orabas
oraba
orábamos
orabais / oraban
oraban

Condicional simple o Pospretérito

oraría
orarías
oraría
oraríamos
oraríais / orarían
orarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

orara u orase
oraras u orases
orara u orase
oráramos u orásemos
orarais u oraseis / oraran u orasen
oraran u orasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

oré
oraste
oró
oramos
orasteis / oraron
oraron

Futuro simple o Futuro

orare
orares
orare
oráremos
orareis / oraren
oraren

IMPERATIVO
ora (tú) / orá (vos)
orad (vosotros) / oren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE