Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

pecar

Participio

pecado

Gerundio

pecando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

peco
pecas / pecás
peca
pecamos
pecáis / pecan
pecan

Futuro simple o Futuro

pecaré
pecarás
pecará
pecaremos
pecaréis / pecarán
pecarán

Presente

peque
peques
peque
pequemos
pequéis / pequen
pequen

Pretérito imperfecto o Copretérito

pecaba
pecabas
pecaba
pecábamos
pecabais / pecaban
pecaban

Condicional simple o Pospretérito

pecaría
pecarías
pecaría
pecaríamos
pecaríais / pecarían
pecarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

pecara o pecase
pecaras o pecases
pecara o pecase
pecáramos o pecásemos
pecarais o pecaseis / pecaran o pecasen
pecaran o pecasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

pequé
pecaste
pecó
pecamos
pecasteis / pecaron
pecaron

Futuro simple o Futuro

pecare
pecares
pecare
pecáremos
pecareis / pecaren
pecaren

IMPERATIVO
peca (tú) / pecá (vos)
pecad (vosotros) / pequen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE