Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

doctrinar

Participio

doctrinado

Gerundio

doctrinando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

doctrino
doctrinas / doctrinás
doctrina
doctrinamos
doctrináis / doctrinan
doctrinan

Futuro simple o Futuro

doctrinaré
doctrinarás
doctrinará
doctrinaremos
doctrinaréis / doctrinarán
doctrinarán

Presente

doctrine
doctrines
doctrine
doctrinemos
doctrinéis / doctrinen
doctrinen

Pretérito imperfecto o Copretérito

doctrinaba
doctrinabas
doctrinaba
doctrinábamos
doctrinabais / doctrinaban
doctrinaban

Condicional simple o Pospretérito

doctrinaría
doctrinarías
doctrinaría
doctrinaríamos
doctrinaríais / doctrinarían
doctrinarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

doctrinara o doctrinase
doctrinaras o doctrinases
doctrinara o doctrinase
doctrináramos o doctrinásemos
doctrinarais o doctrinaseis / doctrinaran o doctrinasen
doctrinaran o doctrinasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

doctriné
doctrinaste
doctrinó
doctrinamos
doctrinasteis / doctrinaron
doctrinaron

Futuro simple o Futuro

doctrinare
doctrinares
doctrinare
doctrináremos
doctrinareis / doctrinaren
doctrinaren

IMPERATIVO
doctrina (tú) / doctriná (vos)
doctrinad (vosotros) / doctrinen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE