Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

abochornar

Participio

abochornado

Gerundio

abochornando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

abochorno
abochornas / abochornás
abochorna
abochornamos
abochornáis / abochornan
abochornan

Futuro simple o Futuro

abochornaré
abochornarás
abochornará
abochornaremos
abochornaréis / abochornarán
abochornarán

Presente

abochorne
abochornes
abochorne
abochornemos
abochornéis / abochornen
abochornen

Pretérito imperfecto o Copretérito

abochornaba
abochornabas
abochornaba
abochornábamos
abochornabais / abochornaban
abochornaban

Condicional simple o Pospretérito

abochornaría
abochornarías
abochornaría
abochornaríamos
abochornaríais / abochornarían
abochornarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

abochornara o abochornase
abochornaras o abochornases
abochornara o abochornase
abochornáramos o abochornásemos
abochornarais o abochornaseis / abochornaran o abochornasen
abochornaran o abochornasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

abochorné
abochornaste
abochornó
abochornamos
abochornasteis / abochornaron
abochornaron

Futuro simple o Futuro

abochornare
abochornares
abochornare
abochornáremos
abochornareis / abochornaren
abochornaren

IMPERATIVO
abochorna (tú) / abochorná (vos)
abochornad (vosotros) / abochornen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE