Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

acampar

Participio

acampado

Gerundio

acampando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

acampo
acampas / acampás
acampa
acampamos
acampáis / acampan
acampan

Futuro simple o Futuro

acamparé
acamparás
acampará
acamparemos
acamparéis / acamparán
acamparán

Presente

acampe
acampes
acampe
acampemos
acampéis / acampen
acampen

Pretérito imperfecto o Copretérito

acampaba
acampabas
acampaba
acampábamos
acampabais / acampaban
acampaban

Condicional simple o Pospretérito

acamparía
acamparías
acamparía
acamparíamos
acamparíais / acamparían
acamparían

Pretérito imperfecto o Pretérito

acampara o acampase
acamparas o acampases
acampara o acampase
acampáramos o acampásemos
acamparais o acampaseis / acamparan o acampasen
acamparan o acampasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

acampé
acampaste
acampó
acampamos
acampasteis / acamparon
acamparon

Futuro simple o Futuro

acampare
acampares
acampare
acampáremos
acampareis / acamparen
acamparen

IMPERATIVO
acampa (tú) / acampá (vos)
acampad (vosotros) / acampen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE