Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

novar

Participio

novado

Gerundio

novando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

novo
novas / novás
nova
novamos
nováis / novan
novan

Futuro simple o Futuro

novaré
novarás
novará
novaremos
novaréis / novarán
novarán

Presente

nove
noves
nove
novemos
novéis / noven
noven

Pretérito imperfecto o Copretérito

novaba
novabas
novaba
novábamos
novabais / novaban
novaban

Condicional simple o Pospretérito

novaría
novarías
novaría
novaríamos
novaríais / novarían
novarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

novara o novase
novaras o novases
novara o novase
nováramos o novásemos
novarais o novaseis / novaran o novasen
novaran o novasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

nové
novaste
novó
novamos
novasteis / novaron
novaron

Futuro simple o Futuro

novare
novares
novare
nováremos
novareis / novaren
novaren

IMPERATIVO
nova (tú) / nová (vos)
novad (vosotros) / noven (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE