Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

reenvidar

Participio

reenvidado

Gerundio

reenvidando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

reenvido
reenvidas / reenvidás
reenvida
reenvidamos
reenvidáis / reenvidan
reenvidan

Futuro simple o Futuro

reenvidaré
reenvidarás
reenvidará
reenvidaremos
reenvidaréis / reenvidarán
reenvidarán

Presente

reenvide
reenvides
reenvide
reenvidemos
reenvidéis / reenviden
reenviden

Pretérito imperfecto o Copretérito

reenvidaba
reenvidabas
reenvidaba
reenvidábamos
reenvidabais / reenvidaban
reenvidaban

Condicional simple o Pospretérito

reenvidaría
reenvidarías
reenvidaría
reenvidaríamos
reenvidaríais / reenvidarían
reenvidarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

reenvidara o reenvidase
reenvidaras o reenvidases
reenvidara o reenvidase
reenvidáramos o reenvidásemos
reenvidarais o reenvidaseis / reenvidaran o reenvidasen
reenvidaran o reenvidasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

reenvidé
reenvidaste
reenvidó
reenvidamos
reenvidasteis / reenvidaron
reenvidaron

Futuro simple o Futuro

reenvidare
reenvidares
reenvidare
reenvidáremos
reenvidareis / reenvidaren
reenvidaren

IMPERATIVO
reenvida (tú) / reenvidá (vos)
reenvidad (vosotros) / reenviden (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE