Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

abonar

Participio

abonado

Gerundio

abonando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

abono
abonas / abonás
abona
abonamos
abonáis / abonan
abonan

Futuro simple o Futuro

abonaré
abonarás
abonará
abonaremos
abonaréis / abonarán
abonarán

Presente

abone
abones
abone
abonemos
abonéis / abonen
abonen

Pretérito imperfecto o Copretérito

abonaba
abonabas
abonaba
abonábamos
abonabais / abonaban
abonaban

Condicional simple o Pospretérito

abonaría
abonarías
abonaría
abonaríamos
abonaríais / abonarían
abonarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

abonara o abonase
abonaras o abonases
abonara o abonase
abonáramos o abonásemos
abonarais o abonaseis / abonaran o abonasen
abonaran o abonasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aboné
abonaste
abonó
abonamos
abonasteis / abonaron
abonaron

Futuro simple o Futuro

abonare
abonares
abonare
abonáremos
abonareis / abonaren
abonaren

IMPERATIVO
abona (tú) / aboná (vos)
abonad (vosotros) / abonen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE