Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

sementar

Participio

sementado

Gerundio

sementando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

semiento
semientas / sementás
semienta
sementamos
sementáis / semientan
semientan

Futuro simple o Futuro

sementaré
sementarás
sementará
sementaremos
sementaréis / sementarán
sementarán

Presente

semiente
semientes
semiente
sementemos
sementéis / semienten
semienten

Pretérito imperfecto o Copretérito

sementaba
sementabas
sementaba
sementábamos
sementabais / sementaban
sementaban

Condicional simple o Pospretérito

sementaría
sementarías
sementaría
sementaríamos
sementaríais / sementarían
sementarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

sementara o sementase
sementaras o sementases
sementara o sementase
sementáramos o sementásemos
sementarais o sementaseis / sementaran o sementasen
sementaran o sementasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

sementé
sementaste
sementó
sementamos
sementasteis / sementaron
sementaron

Futuro simple o Futuro

sementare
sementares
sementare
sementáremos
sementareis / sementaren
sementaren

IMPERATIVO
semienta (tú) / sementá (vos)
sementad (vosotros) / semienten (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE