Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

aseverar

Participio

aseverado

Gerundio

aseverando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

asevero
aseveras / aseverás
asevera
aseveramos
aseveráis / aseveran
aseveran

Futuro simple o Futuro

aseveraré
aseverarás
aseverará
aseveraremos
aseveraréis / aseverarán
aseverarán

Presente

asevere
aseveres
asevere
aseveremos
aseveréis / aseveren
aseveren

Pretérito imperfecto o Copretérito

aseveraba
aseverabas
aseveraba
aseverábamos
aseverabais / aseveraban
aseveraban

Condicional simple o Pospretérito

aseveraría
aseverarías
aseveraría
aseveraríamos
aseveraríais / aseverarían
aseverarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

aseverara o aseverase
aseveraras o aseverases
aseverara o aseverase
aseveráramos o aseverásemos
aseverarais o aseveraseis / aseveraran o aseverasen
aseveraran o aseverasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

aseveré
aseveraste
aseveró
aseveramos
aseverasteis / aseveraron
aseveraron

Futuro simple o Futuro

aseverare
aseverares
aseverare
aseveráremos
aseverareis / aseveraren
aseveraren

IMPERATIVO
asevera (tú) / aseverá (vos)
aseverad (vosotros) / aseveren (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE