Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

achacar

Participio

achacado

Gerundio

achacando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

achaco
achacas / achacás
achaca
achacamos
achacáis / achacan
achacan

Futuro simple o Futuro

achacaré
achacarás
achacará
achacaremos
achacaréis / achacarán
achacarán

Presente

achaque
achaques
achaque
achaquemos
achaquéis / achaquen
achaquen

Pretérito imperfecto o Copretérito

achacaba
achacabas
achacaba
achacábamos
achacabais / achacaban
achacaban

Condicional simple o Pospretérito

achacaría
achacarías
achacaría
achacaríamos
achacaríais / achacarían
achacarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

achacara o achacase
achacaras o achacases
achacara o achacase
achacáramos o achacásemos
achacarais o achacaseis / achacaran o achacasen
achacaran o achacasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

achaqué
achacaste
achacó
achacamos
achacasteis / achacaron
achacaron

Futuro simple o Futuro

achacare
achacares
achacare
achacáremos
achacareis / achacaren
achacaren

IMPERATIVO
achaca (tú) / achacá (vos)
achacad (vosotros) / achaquen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE