Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

incensar

Participio

incensado

Gerundio

incensando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

incienso
inciensas / incensás
inciensa
incensamos
incensáis / inciensan
inciensan

Futuro simple o Futuro

incensaré
incensarás
incensará
incensaremos
incensaréis / incensarán
incensarán

Presente

inciense
incienses
inciense
incensemos
incenséis / inciensen
inciensen

Pretérito imperfecto o Copretérito

incensaba
incensabas
incensaba
incensábamos
incensabais / incensaban
incensaban

Condicional simple o Pospretérito

incensaría
incensarías
incensaría
incensaríamos
incensaríais / incensarían
incensarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

incensara o incensase
incensaras o incensases
incensara o incensase
incensáramos o incensásemos
incensarais o incensaseis / incensaran o incensasen
incensaran o incensasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

incensé
incensaste
incensó
incensamos
incensasteis / incensaron
incensaron

Futuro simple o Futuro

incensare
incensares
incensare
incensáremos
incensareis / incensaren
incensaren

IMPERATIVO
inciensa (tú) / incensá (vos)
incensad (vosotros) / inciensen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE