Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

cautelar

Participio

cautelado

Gerundio

cautelando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

cautelo
cautelas / cautelás
cautela
cautelamos
cauteláis / cautelan
cautelan

Futuro simple o Futuro

cautelaré
cautelarás
cautelará
cautelaremos
cautelaréis / cautelarán
cautelarán

Presente

cautele
cauteles
cautele
cautelemos
cauteléis / cautelen
cautelen

Pretérito imperfecto o Copretérito

cautelaba
cautelabas
cautelaba
cautelábamos
cautelabais / cautelaban
cautelaban

Condicional simple o Pospretérito

cautelaría
cautelarías
cautelaría
cautelaríamos
cautelaríais / cautelarían
cautelarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

cautelara o cautelase
cautelaras o cautelases
cautelara o cautelase
cauteláramos o cautelásemos
cautelarais o cautelaseis / cautelaran o cautelasen
cautelaran o cautelasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

cautelé
cautelaste
cauteló
cautelamos
cautelasteis / cautelaron
cautelaron

Futuro simple o Futuro

cautelare
cautelares
cautelare
cauteláremos
cautelareis / cautelaren
cautelaren

IMPERATIVO
cautela (tú) / cautelá (vos)
cautelad (vosotros) / cautelen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE