Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

vagar

Participio

vagado

Gerundio

vagando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

vago
vagas / vagás
vaga
vagamos
vagáis / vagan
vagan

Futuro simple o Futuro

vagaré
vagarás
vagará
vagaremos
vagaréis / vagarán
vagarán

Presente

vague
vagues
vague
vaguemos
vaguéis / vaguen
vaguen

Pretérito imperfecto o Copretérito

vagaba
vagabas
vagaba
vagábamos
vagabais / vagaban
vagaban

Condicional simple o Pospretérito

vagaría
vagarías
vagaría
vagaríamos
vagaríais / vagarían
vagarían

Pretérito imperfecto o Pretérito

vagara o vagase
vagaras o vagases
vagara o vagase
vagáramos o vagásemos
vagarais o vagaseis / vagaran o vagasen
vagaran o vagasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

vagué
vagaste
vagó
vagamos
vagasteis / vagaron
vagaron

Futuro simple o Futuro

vagare
vagares
vagare
vagáremos
vagareis / vagaren
vagaren

IMPERATIVO
vaga (tú) / vagá (vos)
vagad (vosotros) / vaguen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE