Diccionario de la lengua española (2001)

FORMAS NO PERSONALES

Infinitivo

vitorear

Participio

vitoreado

Gerundio

vitoreando

INDICATIVO
SUBJUNTIVO

Presente

vitoreo
vitoreas / vitoreás
vitorea
vitoreamos
vitoreáis / vitorean
vitorean

Futuro simple o Futuro

vitorearé
vitorearás
vitoreará
vitorearemos
vitorearéis / vitorearán
vitorearán

Presente

vitoree
vitorees
vitoree
vitoreemos
vitoreéis / vitoreen
vitoreen

Pretérito imperfecto o Copretérito

vitoreaba
vitoreabas
vitoreaba
vitoreábamos
vitoreabais / vitoreaban
vitoreaban

Condicional simple o Pospretérito

vitorearía
vitorearías
vitorearía
vitorearíamos
vitorearíais / vitorearían
vitorearían

Pretérito imperfecto o Pretérito

vitoreara o vitorease
vitorearas o vitoreases
vitoreara o vitorease
vitoreáramos o vitoreásemos
vitorearais o vitoreaseis / vitorearan o vitoreasen
vitorearan o vitoreasen

Pretérito perfecto simple o Pretérito

vitoreé
vitoreaste
vitoreó
vitoreamos
vitoreasteis / vitorearon
vitorearon

Futuro simple o Futuro

vitoreare
vitoreares
vitoreare
vitoreáremos
vitoreareis / vitorearen
vitorearen

IMPERATIVO
vitorea (tú) / vitoreá (vos)
vitoread (vosotros) / vitoreen (ustedes)

Diccionario de la lengua española (2001)
Real Academia Española © Todos los derechos reservados

cerrar

Buscador general de la RAE